Beeldend kunstenares Marije de Wit vond haar rolmodellen in de beeldende kunst in de bibliotheek van de academie waar ze studeerde, en verdiepte zich in werk waar ze verder nooit iemand over hoorde. De kunstenaars die tijdens de opleiding wél genoemd werden waren voor haar geen voorbeeld. In het werk van schrijvers die genoemd werden, en vooral als het over poëzie ging, vond zij niets dat hielp om haar eigen praktijk mee vorm te geven. 

Toen zij zich na haar studie ging verdiepen in vrouwelijke kunstcritici en dichteressen veranderde dit volledig. “De schrijvers waar ik wél inspiratie uit putte en die mijn liefde voor poëzie deden exploderen, hadden als vertrekpunt allemaal een beeld van de wereld dat recht doet aan de wereld zoals ik die ervaar,” aldus de Wit.

Wat begon met Susan Sontag, Chris Kraus, Adrienne Rich en Audre Lorde, werd een nog altijd voortdurende, begeesterde ontdekkingstocht van feministische makers en denkers. Totdat de wereld van educatieve instituten een grotere diversiteit aan bronnen toelaat, wil de Wit laten zien dat we ook buiten de gebaande paden manieren van denken kunnen vinden om aansluiting bij te vinden, waarmee we gesterkt en trefzeker de toekomst in kunnen.

Tijdens deze editie van Café VG vertelt de Wit over haar ontdekking en over de denkers en makers die haar inspireren en sterken in haar feminisme. Daarna gaan we met elkaar in gesprek. Herkennen we die schaarste aan rolmodellen? Op welke manieren vinden wij inspiratie en uit welke bronnen halen we kracht?

De toegang is vrij. Gelieve wel te registeren, het aantal plaatsen is beperkt.

Voor meer info, kijk hier.