Ik demonstreer....

Gina Lafour werkt bij Stem op een Vrouw. Zij maakt zich hard voor de feministische zaak, op intersectionele wijze. Vandaag demonstreert ze voor het klimaat. Ze deelt met Lilith waarom het noodzakelijk is dat op een dekoloniale en inclusieve manier te doen.

Als dochter van een moeder geboren in Bandung, Java in de jaren '60, en een vader in Amsterdam tijdens de WOII, leerde ik zuinig, bewust en ijverig te zijn. Maar bovenal leerde ik te zorgen voor de wereld om mij heen. Daarom ga ik voor het klimaat demonstreren.

Van mijn moeder leerde ik dat zoiets schijnbaar simpels als schoon water uit de kraan niet zo vanzelfsprekend is. Zij leerde ons dat jij niet bepaalt waar je geboren wordt, maar dat waar je geboren wordt, wel veel bepaalt voor jou. Van mijn vader leerde ik zuinig te zijn op mijn kleren en om mijn bord leeg te eten. Soms bespeelt hij zijn saxofoon haast in het donker, panisch voor het energiegebruik in het huis. Scooters waren ten strengste verboden, “fietsen zul je!’” zei hij vroeger tegen ons.

Niemand ken ik die gepassioneerder is over het klimaat, dan mijn bijna 77-jaar jonge pa. Het gaat hem om wat voor wereld hij ons nalaat, maar ook om de wereld van eergisteren en die van vandaag die hij zo goed kent.

Als je het mij vraagt is er meer solidariteit nodig. Mensen die strijden voor het klimaat, niet om hun eigen toekomstige hachje te redden, maar voor alle gebieden die door de klimaatverandering zijn getroffen in Azië, Afrika, Latijns-Amerika, de Cariben en de eilanden in de Atlantische Oceaan. 

Onze aarde gaat onder onze eigen ogen ten onder aan onze hebzucht en nalatigheid. Het is bijna alsof we in het Westen in ons eigen egoïsme en welvaart verdrinken, al geldt dat niet voor iedereen in dezelfde mate. Ik blijf het krom vinden dat wij hier T-shirts voor een paar euro kunnen kopen aan de lopende band. Heb je je ooit afgevraagd, wie of wat dat mogelijk maakt?

Men doet net alsof die welvaart van materie uit de lucht is komen vallen. Neem dat éne T-shirt bijvoorbeeld dat je bijna niks kost. De kosten van een gemiddeld T-shirt zijn: kunststof (aardolie) en katoen, pesticiden, 2700 liter water (per shirt!), chemicaliën, de hierbij gepaarde watervervuiling in de productieregio, een hoop energie en ook nog de arbeid van de meestal jongere vrouw die hiervoor beloond wordt met minder dan 1 procent van de prijs die jij betaalt.

Het is deze uitbuiting, deze verspilling en vervuiling die ik vooral de giganten van bedrijven kwalijk neem, met hun pakken-wat-je-pakken-kan-mentaliteit, hun regelrechte koloniale VOC-mentaliteit. Het is een schande, dat zij de dagelijkse nachtmerrie voor velen, aan ons verkopen met een strik eromheen, als een sprookje om ons zoet te houden.

Ik neem het de veelvraten kwalijk dat zij zich het lot van hun medemens niet meer aantrekken; de media dat ze ons niet beter informeren; en vooral de politiek die meer dan nalatig is bij het ondernemen van actie.

Daarom demonstreer ik vandaag in Den Haag voor klimaatrechtvaardigheid, in solidariteit met hen die al te lang de grootste lasten van onze klimaatcrisis hebben moeten dragen.

Ik demonstreer voor de miljoenen vrouwen die werkzaam zijn in de mode-industrie. Ik demonstreer voor de verschillende planten, dieren en hele ecosystemen die vernietigd worden. Ik demonstreer voor de jongere activisten van de Pacifische eilanden die hun eilanden proberen te redden van verdrinking.

Ik demonstreer ter nagedachtenis van de schade van Hurricane Katrina, in de hoop dat wij allemaal leren van de lessen over de ongelijkheid bij de nasleep daarvan. Of meer recentelijk, demonstreer ik voor de bewoners van Flint Michigan, die al sinds 2014 geen schoon drinkwater meer hebben.

Ik demonstreer voor de gemeenschappen rondom de Niger delta, die al decennia worstelen met vervuiling door oliebedrijven zoals onze Royal Dutch Shell. Ik demonstreer ter nagedachtenis van alle activisten die de bescherming van de Nigerdelta hebben moeten bekopen met hun leven, de vermoorde beschermers van het Amazonegebied en alle andere strijders in andere gebieden.

Ik demonstreer in solidariteit met alle slachtoffers van de klimaatrampen van Kaapverdië en Haïti, tot aan de Molukken en Japan. Ook demonstreer ik in solidariteit met de bewoners van Groningen die hun huizen verliezen vanwege aardgasboringen, omdat we dit niet aan hen alleen kunnen overlaten.

Solidariteit is wat we nodig hebben voor klimaatrechtvaardigheid, nationaal en internationaal. Daarom demonstreer ik.

Illustratie: mindblowingrecourcesblogspot