Het Feministisch Utopia van de feministen van nu

Op 8 maart is het Internationale Vrouwendag. Deze dag wordt al sinds 1912 gevierd in het kader van solidariteit met vrouwenrechten. Wat ooit in New York begon als staking tegen slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie is inmiddels uitgegroeid tot een internationaal fenomeen met feministische demonstraties en evenementen. Op deze dag komen feministen samen om met elkaar in gesprek te gaan over een betere toekomst. Mojdeh Feili sprak met feministen die zich op Internationale Vrouwendag – en op alle andere dagen in het jaar – inzetten voor een betere toekomst. Zij kregen allen dezelfde vraag: Hoe ziet jouw ideale feministische toekomst eruit?

#IAMPROUD Sherry Jae Ebere is Pride Ambassadrice, projectleider bij Trans United Europe, teamleider bij het Medisch Secretariaat van de Trans United Kliniek en trainer toegankelijkheid Bus, Tram en Service & Veiligheid bij het GVB. Ze strijdt vo…

#IAMPROUD

Sherry Jae Ebere is Pride Ambassadrice, projectleider bij Trans United Europe, teamleider bij het Medisch Secretariaat van de Trans United Kliniek en trainer toegankelijkheid Bus, Tram en Service & Veiligheid bij het GVB. Ze strijdt voor een wereld waarin iedereen onvoorwaardelijk zichzelf kan zijn.

Sherry Jae Ebere

“Een ideale feministische toekomst is een wereld waarin je geen strijd meer hoeft te leveren. Iedereen ziet jou als een gelijkwaardige partner, of dat nou op het werk is of in een simpel gesprek. Ik kan ’s ochtends opstaan en me helemaal nergens meer druk om maken. De strijd is gestreden, de Women’s March is niet meer nodig en alle posities in de regering en het bedrijfsleven zijn naar verhouding verdeeld. Ik zou het mooi vinden om te zien hoe vrouwen zich dan staande kunnen houden in banen die gedomineerd worden door mannen en andersom. Het maakt niet meer uit wat je draagt, en mannen misdragen zich niet meer en maken geen opmerkingen meer over je outfit. Je moet je gewoon vrij kunnen voelen, in alle opzichten.”

‘Als er respect is, dan hoop ik dat dat overgaat in acceptatie’

“In een ideale wereld moet iedereen onvoorwaardelijk zichzelf kunnen zijn, vooral trans vrouwen. Ik denk namelijk dat trans vrouwen momenteel meer barrières ondervinden dan cis vrouwen. Er zijn zoveel situaties waarin trans vrouwen zich onveilig voelen.

Daarnaast moet respect naar elkaar, ongeacht gender, vanzelfsprekend zijn. Je kunt eisen dat anderen je respecteren, maar je kunt helaas niet eisen dat andere mensen je accepteren. Als er respect is, dan hoop ik dat dat overgaat in acceptatie. Uiteindelijk moet acceptatie ook vanzelfsprekend zijn. Het is geen simpele vraag en er is niet één antwoord, maar uiteindelijk snakken we allemaal naar vrijheid.”

Joana Cavaco studeert International Studies met een specialisatie in Noord-Amerikaanse politiek en Gender en Seksualiteit. Ze is oprichter van “KONTRA”, waar ze safe spaces creëert, methodes ontwikkelt om kunst en activisme met elkaar te verbinden e…

Joana Cavaco studeert International Studies met een specialisatie in Noord-Amerikaanse politiek en Gender en Seksualiteit. Ze is oprichter van “KONTRA”, waar ze safe spaces creëert, methodes ontwikkelt om kunst en activisme met elkaar te verbinden en strijdt voor de uitbanning van straatintimidatie. Op Internationale Vrouwendag organiseert ze ieder jaar een SLUTWALK in Rotterdam.

Joana Cavaco

“In een feministische toekomst heeft het intersectionele feminisme al het andere gedomineerd. We zijn dan voorbij op een vrouw stemmen of vrouwen aan de macht brengen. In plaats daarvan omarmen mensen op machtige posities inclusieve feministische waarden. Helaas bestaat de feministische beweging nu nog vooral uit witte, abled, cis vrouwen. Ik denk dat het tijd is om dit te veranderen. Deze toekomstige wereld is veel eerlijker en gelijker. Onze verschillen worden erkend en het politieke motto zou zijn: ‘Niets over ons zonder ons.’”

‘In de feministische toekomst kun je je uiten zonder gedefinieerd te worden door je kleding, je omvang of je huidskleur’

“Ik stel me een politiek systeem voor dat inclusief is en verschillende narratieven bevat. We praten over een wereld die pro-queer en sekspositief is en sekswerkers beschermt. Genderdiscriminatie is uitgeroeid en mensen hebben echt gelijke kansen. En we praten dan niet alleen over gender, maar ook over ras en sociale status. Want daar gaat feminisme ook over. Gelijkheid voor alle individuen en genders. Het is belangrijk dat we verdergaan dan het binaire discours van ‘mannen en vrouwen’. Er zijn ook non-binaire en gender-nonconforme mensen. In deze wereld kunnen we allemaal naast elkaar leven en ruimtes creëren waar we samen van kunnen genieten. Hoe fijn zou het zijn om de straat op te gaan zonder angst? Het zou geweldig zijn dat vrouwen en queer mensen een avondje uit kunnen gaan zonder dat ze zich zorgen hoeven te maken of ze geïntimideerd zullen worden op weg naar huis. In de feministische toekomst kun je je veilig voelen in je lichaam en kun je je uiten zonder gedefinieerd te worden door je kleding, je omvang of je huidskleur. Deze wereld is vredig en ecologisch en lost problemen als klimaatverandering op. Een soort Hof van Eden waar we allemaal een plek hebben.”

Shermila Camelia woont al een lange tijd in Amsterdam-Osdorp, met haar twee mooie kinderen die inmiddels al bijna jongvolwassen zijn. Ze is onderdeel van de Wilde Chefs, een collectief van vrouwen die samen gerechten maken uit hun eigen cultuur en h…

Shermila Camelia woont al een lange tijd in Amsterdam-Osdorp, met haar twee mooie kinderen die inmiddels al bijna jongvolwassen zijn. Ze is onderdeel van de Wilde Chefs, een collectief van vrouwen die samen gerechten maken uit hun eigen cultuur en hun passie voor koken delen met de rest van de buurt.

Shermila Camelia

“Ik ben dankbaar dat ik een vrouw ben, maar ik heb eigenlijk nog nooit onderdrukking ervaren om mijn vrouwelijkheid. Ik weet wel dat tot op de dag van vandaag nog steeds veel vrouwen onderdrukt worden. Er moet nog veel gebeuren voordat elke vrouw vrijheid ervaart in de wereld.”

‘Elk mens heeft iets moois te bieden, wat veel meer naar voren zou kunnen komen in een toekomst zonder onderdrukking’

“Ik hoop dat we elke dag een stukje dichterbij deze vrijheid komen door elkaar te respecteren en elkaar een beetje liefde te geven. Een wereld zonder onderdrukking is een wereld waarin iedereen een gelijke kans krijgt om iets van zijn of haar leven te maken. Of je iets kunt maken van je leven hangt dan af van of je het wil, en van hoeveel je je daarvoor inzet. In deze mooie wereld zijn er echt gelijke kansen, of je nu man of vrouw bent.”

“Deze toekomst zou ook impact op mij hebben. Wellicht zou ik dan opeens in contact komen met vrouwen die op dit moment niets kunnen ondernemen omdat zij onderdrukt worden. Deze vrouwen zou ik dan kunnen ontmoeten. Elk mens heeft iets moois te bieden, wat veel meer naar voren zou kunnen komen in een toekomst zonder onderdrukking. Al dat moois in die mensen zou mijn leven en dat van anderen kunnen verrijken.”

Foto door: Ferdows FaghirAruna Vermeulen is directeur van het HipHopHuis, danser, festivalprogrammamaker, kunstcurator, en is lid van verschillende culturele besturen en commissies. Ze gebruikt de universele waarden van de hiphopcultuur om bij te dr…

Foto door: Ferdows Faghir

Aruna Vermeulen is directeur van het HipHopHuis, danser, festivalprogrammamaker, kunstcurator, en is lid van verschillende culturele besturen en commissies. Ze gebruikt de universele waarden van de hiphopcultuur om bij te dragen aan een wereld waarin alle mensen zich grenzeloos kunnen ontplooien. 

Aruna Vermeulen

“Ik stel me een gelijkwaardige toekomst voor waarin geen onderdrukking meer bestaat op basis van gender, ras, inkomen of opleiding. In deze wereld gaan we uit van gelijkheid en wordt je identiteit gezien als je kracht. Jij bepaalt wie je bent en niet de maatschappij.”

‘In deze wereld zou je je licht voelen en ontstaat er ruimte voor een uitdrukkelijke focus op wie jij bent als persoon’

“Gendergelijkheid hangt heel erg samen met andere vormen van onderdrukking, bijvoorbeeld kapitalisme. Ik kan mijn ideale wereld haast niet omschrijven, want ik kan me bijna niet voorstellen dat er zo’n wereld kan bestaan. Maar toch zijn er ook momenten waarop ik dat wel kan. Ik hoor bij een internationale b-girl crew, genaamd Heartbreakerz. Onze leden zijn queer, of colour en radical. Als ik met hen ben dan kan ik mij een gelijkwaardige toekomst goed voorstellen. Alles wat ik met hen ervaar voelt als een feestje omdat we onze vrijheid vieren, omdat we ons buiten ‘het normale’ bevinden. Als het elke dag zo’n feestje zou zijn, dan zou vrijheid normaal zijn en dan zie ik een mogelijkheid voor een ongelimiteerde uiting van creativiteit. In deze wereld zou je je licht voelen en ontstaat er ruimte voor een uitdrukkelijke focus op wie jij bent als persoon. De vault of creativity kan opengaan.”

Nydia en Marie Lotte zijn de founding mothers van DAMN, HONEY, een toegankelijk feministisch platform. Hun uitgangspunt? Kunnen doen waar je zelf zin in hebt. Die boodschap dragen ze uit in hun boeken, hun tweewekelijkse podcast en hun Instagramacco…

Nydia en Marie Lotte zijn de founding mothers van DAMN, HONEY, een toegankelijk feministisch platform. Hun uitgangspunt? Kunnen doen waar je zelf zin in hebt. Die boodschap dragen ze uit in hun boeken, hun tweewekelijkse podcast en hun Instagramaccount @damnhoneyhetboek.

Marie Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen

Hoe de tijd eruitziet waarin het feminisme heeft gewonnen en het patriarchaat is gesloopt? Dat is een leuke vraag. Wij pleiten altijd voor het doen waar je zelf zin in hebt, zolang je andere mensen en de wereld niet schaadt.”

‘De toekomst is antikapitalistisch’

“In een ideale wereld is geen sprake meer van racisme, seksisme, validisme, islamofobie en homofobie. Als wij in deze toekomst op straat lopen dan zien we veel kleurrijke mensen, die dragen waar ze zelf zin in hebben. Er is enorm veel variëteit in kleding en niet alle mannen zien er ongeveer hetzelfde uit.”

“Het moet ook minder gaan om produceren, consumeren en daarmee de wereld kapotmaken. De toekomst is antikapitalistisch. Mensen hoeven bijvoorbeeld ook niet meer te bewijzen dat ze echt ziek zijn om steun te krijgen en er is net zoveel ruimte voor parttime als voor fulltime werk. De nadruk ligt namelijk niet meer op zoveel mogelijk geld verdienen. De druk om in hokjes te vallen en te voldoen aan normen, zoals heteronormativiteit, is weggevallen.”

“Een fantastische wereld zou de intersectionele versie van het lied van Joke Smit zijn, die zingt: ‘Waar allen zorgen voor wie hulp behoeven en het brood verdienen met maar vijf uur werk’ en ‘een land waar mannen willen wonen, waar jongens van de plicht tot flink en stoer doen zijn bevrijd, waar niemand wint ten koste van een ander en man zijn ook betekent zorgzaamheid’.”

Genoten van dit artikel? Word ‘friend’ van Lilith en support onze journalistieke en feministische platform.
Enjoyed this article? Become our
friend and support us.

InterviewMojdeh Feili